به گزارش مهر، محققان فرایند نسبتا کم دمایی را برای تبدیل کردن انواع خاصی از زباله‌های پلاستیکی به سوخت مایع ابداع کردند و به این شیوه امکان استفاده دوباره از کیسه و دیگر محصولات پلاستیکی را فراهم ساختند.
می‌توان گفت در بین زباله‌های پلاستیکی، این پلیمر "پلی اتیلن کم تراکم" (LDPE) که برای ساخت انواع بسیاری از ظروف، تجهیزات پزشکی و آزمایشگاهی، قطعات رایانه‌ای و البته کیسه‌های پلاستیکی استفاده می‌شود از بقیه رایج‌تر است.
ابتکار عمل برای بازیافت ضایعات پلاستیکی در نقاط بسیاری از جهان انجام می‌شود اما بخش عمده‌ای از زباله‌های پلی اتیلنی در زباله دان‌ها باقی مانده و یا در محیط زیست و دریا رها می‌شوند.
محققان هندی در دانشگاه فناوری و مدیریت اودیشه و موسسه ملی فناوری این شهر در تلاش برای ساخت فناوری تجاری شده‌ای برای تبدیل موثر این نوع پلاستیک به سوخت مایع هستند.
اغلب مواد پلاستیکی از مواد پتروشیمیایی ساخته می‌شوند و این راه حل هندی برای بازیافت پلاستیک می‌تواند آن را از محیط زیست جمع آوری کرده و به عنوان جایگزینی برای بنزین وارد چرخه استفاده دوباره قرار دهد.
دانش پژوهان می‌گویند اگر این فرایند در مقیاس بزرگ اجرایی شود، فشار به زباله دان‌ها کم می‌شود. از سوی دیگر این شیوه اثر کاهش منابع نفتی در جهانی که شاهد افزایش تقاضا برای مواد پتروشیمیایی برای سوخت است کم می‌کند.
دانشمندان در این راهبرد، زباله‌های پلاستیکی را با استفاده از کاتالیست کائولین تا دمای 400 - 500 درجه سلسیوس گرم کردند.
این کاتالیست موجب می‌شود زنجیره‌های بلند پلیمری پلاستیک در فرایندی موسوم به تخریب گرمایی- کاتالیستی از هم جدا شده و مقدار بسیار زیادی مولکول‌های کوچک‌تر غنی از کربن آزاد می‌شود.
این گروه از شیوه آنالیزی کروماتوگرافی گاز و طیف سنجی جرمی برای مشخص کردن مولکول‌های به دست آمده استفاده کردند و دریافتند مولفه‌های سوخت مایع آنها عمدتا پارافین و اولفین است که 10 تا 16 اتم کربن طول دارند.
به گفته آنها این ترکیب موجب شده سوخت مایع آنها از نظر ساختار شیمیایی بسیار به سوخت‌های پتروشیمیایی معمولی شبیه باشند.
کائولین یک ماده معدنی رسی و حاوی آلومینیوم و سیلیکون است. این کاتالیست، سطح واکنشی وسیعی را فراهم می‌کند که مولکول‌های پیلمری می‌توانند روی آن قرار گرفته و در معرض دمای زیاد راکتور مجموعه قرار گرفته و آنها را از هم جدا کند.
این گروه، واکنش را در دمای 450 درجه سانتی گراد و با پایین‌ترین میزان کائولین بهینه سازی کرد در آن بیش از 70 درصد سوخت مایع تولید شد.
به عبارت دیگر، این پژوهشگران برای هر کیلوگرم ضایعات پلاستیکی توانسته‌اند 700 گرم سوخت مایع تولید کنند. محصولات جانبی این واکنش گاز و موم است.
آنها توانستند این روند را 80 درصد بهبود داده و زمان واکنش را کاهش دهند اما برای این امر نیازمند یک کیلوگرم کاتالیست برای هر دو کیلوگرم پلاستیک شدند.
